We doen er soms een beetje lacherig over, die speculaas van de Lidl die altijd op de bar staat in die rode trommel. Stiekem eten we ‘m wel, soms ook als snel tussendoortje bij een hongerklop, hopen dat niemand het ziet.

Uitblazen na de les met een kopje koffie, even een speculaasje bij. Bij vergaderingen altijd op tafel, even een speculaasje bij. Ook op de open dagen gaat hij royaal in het rond, even een speculaasje bij.

Al jaren gaat hij zo rond, een beetje smalend, maar het is één van de verworvenheden van het lid zijn van deze vereniging. En dan nu als beste, nou ja, een-na-beste, getest in het AD! Dus nooit meer minachtend doen over onze huisspeculaas! Ik neem er nog één, en, nou ja, nog ééntje dan!